KREUN!
We hebben een klein kamertje waar we o.a. oud papier bewaren, de was drogen. Een rommelhok dus. En Yola laat zich daar graag "per ongeluk" opsluiten. Want er zitten zoveel lekkere kartonnetjes (diepvriesgroente, vla-verpakkingen enz.) tussen het oud papier!! Maar ja, dan is het eten op en dan kan je er niet uit. Vaak gaat ze eerst slapen. Maar als we haar dan roepen wordt ze zenuwachtig en dan krabt ze me zelfs de plinten nog los.
Ook heeft ze ontdekt dat ze zelf van het terrein afkan. EN DAT MAG NOOIT! Maar ja, pubers
dus gaat ze heerlijk in de drijfmest liggen rollen. KREUN wat een stank komt er dan van die hond af.
Als we sokken of handschoenen kwijt zijn, kijken we eerst even op haar favoriete ligplaats. Tien tegen één dat het daar wel ligt.
Ze slaapt 's nachts altijd in het nachthok van de kennel. Daar ligt een lekker dik strobed en samen met Bo kan ze er heerlijk uit de wind liggen. Ja, ook toen het zo hard vroor. Maar vorige week heeft ze buikpijn gekregen 's nachts. Waarschijnlijk heeft dat te maken dat ze kippenvoer gegeten had. Maar ja, hoge nood natuurlijk, kan gebeuren. Dus heeft ze in de kennel gepoept. Niet erg als dat een eenmalige actie is. Maar dat is haar blijkbaar goed bevallen dus nu poept ze me elke ochtend vroeg in de kennel.
Dus kennel goed geboend, zodat alle geuren eruit zijn en 's morgen heel vroeg met die hond naar buiten. In de hoop dat ze dat kennelpoepen vergeet. In het weekend ligt ze dan noodgedwongen 's nachts in de bench, want om nu op zaterdag en zondag er voor die hond om half zeven uit te gaan.....Dat gaat mij en mijn gezin een brug te ver.
Maar het is zo'n heerlijk dier. Regelmatig komt er wel iemand bij haar spelen en ze geniet ervan. Lekker rennen/blaffen/bijten/spelen.
Het is ook nog steeds fijn om met dochter 's avonds heerlijk op de grond te liggen. En je dan zo te rollen dat dochter zonder dekentje ligt, en Yola dus alle dekens heeft.
En probeer je schoenen maar eens aan of uit te doen als er 2 labradors blij zijn je te zien. Onmogelijke opgave, want je wordt helemaal ruw gelikt. Wat een liefde he?
Ondertussen is ze anderhalf jaar oud. Netjes gesteriliseerd. Met pijn in mijn hart, maar ik heb echt besloten niet met haar te fokken. Ik weet hoe leuk en mooi het is. Maar als ik pups wil, dan wil ik het goed doen. Papieren voor elkaar, foto's van ellebogen en heupen, goede reu enz. enz.. En dat is zo ontzettend duur, dat financiële risico vind ik te groot voor mezelf. En de hond zomaar laten dekken door een andere willekeurige labrador en dan de pups voor 400 euro verkopen? Nee. Want dat is de manier om heup en gedragsproblemen te creëren.
Maar stel, je leest deze blog, en stel, je hebt interesse in een eigen Yola?
Haar moeder is nu weer drachtig. Van dezelfde reu. Dus de pups zijn 100% broertjes en zusjes van Yola. De fokker is oke dus daar hoeft het niet aan te liggen.
.JPG)
