woensdag 20 april 2011
maandag 11 april 2011
opvoeden
ai ai ai
opvoeden is toch wel weer moeilijk hoor.
Ik heb het natuurlijk over Yola, daar gaat deze blog uiteindelijk over.
Mevrouw is nu bijna een half jaar. En de basis kent ze wel.
Maar overal in huis liggen zulke leuke dingen!
Dus vanmorgen kwam ze me vol trots een handschoen van onze dochter brengen. (brave hond! Heb jij die gevangen?) en net hoorde ik haar weer knagen met een onbekend geluidje. Goed zo meisje!!! Een wasbolletje gevonden! Braaf!.
Ik prijs haar de hemel in als ik iets uit haar bek haal, anders leer ik haar weg te lopen als ik bij haar ben. Ik moet nu leren te voorkomen dat ze dingen oppakt die niet van haar zijn. Pffff en dat valt niet mee.
Op school doet ze het ook erg goed. Ik wil zelf wel een stapje hoger maar cursusleider Flip heeft nog geen haast. En ach, ik vind het ook wel leuk. Maar ze doet goed wat ze doen moet. Bij oefeningetjes moeten wij vaak beginnen om een goed voorbeeld te geven. Ook al zijn er honden die er langer opzitten als Yola. Oefenen we thuis vaak dan? Ehm, tja, wat is oefenen. Ze loopt hier op het erf vrij rond en regelmatig roep ik haar (1keer YOLA en ze komt) en dan een snoepje geven. Haar brokjes moet ze altijd even op wachten. Ze mag weten wie hier de baas is. En een paar keer per week een korte oefening met de riem. Af en zo.
Ik weet niet of we de 6x2 minuten per dag , halen die we van Flip moeten doen. Maar ze weet hier wel duidelijk haar plek.
Wat Gait en mij ook opvalt is, dat ze zo'n rustig hondje is. Volgens ons komt dat, omdat we haar ook niet gek maken. Ze MOET rustig en onderdanig zijn. En dat is ze dus ook.
Nu met dit mooie weer staat regelmatig de achterdeur open en zijn wij buiten aan het rommelen. Yola en Bo natuurlijk ook. Yola komt en snuffelt overal Ze haalt bv de lege potten uit de schuur om die vervolgens leeg te likken in de wei (lekker PINDAKAAS). Of we zien haar lang kijken en snuiven in de wij en ineens speelt ze ergens mee. Dan heeft ze weer een spitsmuisje gevangen. Ze loopt heerlijk door de tuin en ze blijft op het erf. Dat gaat ontzettend goed! Zonder riem mag ze niet van het erf af en dat weet ze. Nu kan het zijn dat het stroomdraadje dat daar loopt ook wel iets helpt hoor.
En ze heeft van de week geleerd dat je voor auto's aan de kant moet gaan. Hier achter het huis is ze tegen een auto opgelopen. JANKEN!! Maar het was alleen maar schrik en ze blijft nu bij rijdende auto's uit de buurt. Weer wat geleerd.
Als we haar niet goed in de gaten kunnen houden, doen we haar en haar pleegmoeder BO in de kippen/ganzenwei. Daar is ook genoeg te spelen, kijken, snuffelen. Ze doet niets op de kippen op uit, tenminste, dat dacht ik. Maar volgens Gerrit moet ik haar dat toch beter leren want ze is er achter gekomen dat kippen alle kanten kunnen uitvliegen. En dat is harstikke leuk!
Wil je wel geloven dat Yola aan het einde van de dag helemaal kapot is? Rond 19 uur is ze gesloopt! En 's avonds hebben we dus ook helemaal niets aan haar.
Soms legt een van ons een deken op de grond met een kussen. Met de bedoeling om lekker op de grond te liggen en te hopen dat er een hond bij je komt. Maar meestal ligt Yola er eerder dan verwacht. En je mag hopen dat er nog een stukje kussen of deken voor jezelf overblijft. Want dat ligt natuurlijk wel veel lekkerder dan je eigen dikke hondenkussen!
Zelfs onze kat Takkie begint er langzaam in te geloven dat Yola zo verkeerd niet is. Hij vertrouwt honden niet, maar heel langzaam gaat het goed komen. Yola is alleen maar nieuwsgierig naar Takkie. Ze vind het nog steeds een vreemd soort hond. Als Yola nu te opdringerig word, dan gaat voorzichtig een kattenpootje omhoog en soms wordt Yola even aangetikt. Maar allemaal nog met ingetrokken nagels.
Hieronder nog een aantal foto's. Bij ons in de wei, in de kennel enzo.
Misschien vind ik er nog wel meer en dan zal ik ze hieronder zetten.
groetjes
opvoeden is toch wel weer moeilijk hoor.
Ik heb het natuurlijk over Yola, daar gaat deze blog uiteindelijk over.
Mevrouw is nu bijna een half jaar. En de basis kent ze wel.
Maar overal in huis liggen zulke leuke dingen!
Dus vanmorgen kwam ze me vol trots een handschoen van onze dochter brengen. (brave hond! Heb jij die gevangen?) en net hoorde ik haar weer knagen met een onbekend geluidje. Goed zo meisje!!! Een wasbolletje gevonden! Braaf!.
Ik prijs haar de hemel in als ik iets uit haar bek haal, anders leer ik haar weg te lopen als ik bij haar ben. Ik moet nu leren te voorkomen dat ze dingen oppakt die niet van haar zijn. Pffff en dat valt niet mee.
Op school doet ze het ook erg goed. Ik wil zelf wel een stapje hoger maar cursusleider Flip heeft nog geen haast. En ach, ik vind het ook wel leuk. Maar ze doet goed wat ze doen moet. Bij oefeningetjes moeten wij vaak beginnen om een goed voorbeeld te geven. Ook al zijn er honden die er langer opzitten als Yola. Oefenen we thuis vaak dan? Ehm, tja, wat is oefenen. Ze loopt hier op het erf vrij rond en regelmatig roep ik haar (1keer YOLA en ze komt) en dan een snoepje geven. Haar brokjes moet ze altijd even op wachten. Ze mag weten wie hier de baas is. En een paar keer per week een korte oefening met de riem. Af en zo.
Ik weet niet of we de 6x2 minuten per dag , halen die we van Flip moeten doen. Maar ze weet hier wel duidelijk haar plek.
Wat Gait en mij ook opvalt is, dat ze zo'n rustig hondje is. Volgens ons komt dat, omdat we haar ook niet gek maken. Ze MOET rustig en onderdanig zijn. En dat is ze dus ook.
Nu met dit mooie weer staat regelmatig de achterdeur open en zijn wij buiten aan het rommelen. Yola en Bo natuurlijk ook. Yola komt en snuffelt overal Ze haalt bv de lege potten uit de schuur om die vervolgens leeg te likken in de wei (lekker PINDAKAAS). Of we zien haar lang kijken en snuiven in de wij en ineens speelt ze ergens mee. Dan heeft ze weer een spitsmuisje gevangen. Ze loopt heerlijk door de tuin en ze blijft op het erf. Dat gaat ontzettend goed! Zonder riem mag ze niet van het erf af en dat weet ze. Nu kan het zijn dat het stroomdraadje dat daar loopt ook wel iets helpt hoor.
En ze heeft van de week geleerd dat je voor auto's aan de kant moet gaan. Hier achter het huis is ze tegen een auto opgelopen. JANKEN!! Maar het was alleen maar schrik en ze blijft nu bij rijdende auto's uit de buurt. Weer wat geleerd.
Als we haar niet goed in de gaten kunnen houden, doen we haar en haar pleegmoeder BO in de kippen/ganzenwei. Daar is ook genoeg te spelen, kijken, snuffelen. Ze doet niets op de kippen op uit, tenminste, dat dacht ik. Maar volgens Gerrit moet ik haar dat toch beter leren want ze is er achter gekomen dat kippen alle kanten kunnen uitvliegen. En dat is harstikke leuk!
Wil je wel geloven dat Yola aan het einde van de dag helemaal kapot is? Rond 19 uur is ze gesloopt! En 's avonds hebben we dus ook helemaal niets aan haar.
Soms legt een van ons een deken op de grond met een kussen. Met de bedoeling om lekker op de grond te liggen en te hopen dat er een hond bij je komt. Maar meestal ligt Yola er eerder dan verwacht. En je mag hopen dat er nog een stukje kussen of deken voor jezelf overblijft. Want dat ligt natuurlijk wel veel lekkerder dan je eigen dikke hondenkussen!
Zelfs onze kat Takkie begint er langzaam in te geloven dat Yola zo verkeerd niet is. Hij vertrouwt honden niet, maar heel langzaam gaat het goed komen. Yola is alleen maar nieuwsgierig naar Takkie. Ze vind het nog steeds een vreemd soort hond. Als Yola nu te opdringerig word, dan gaat voorzichtig een kattenpootje omhoog en soms wordt Yola even aangetikt. Maar allemaal nog met ingetrokken nagels.
Hieronder nog een aantal foto's. Bij ons in de wei, in de kennel enzo.
Misschien vind ik er nog wel meer en dan zal ik ze hieronder zetten.
groetjes
Abonneren op:
Posts (Atom)