maandag 31 januari 2011

Familiebezoek!!


Zondag 30 januari zijn  fokker Wendie en haar man even op bezoek geweest. Ze hebben de stamboom gebracht en hadden moeder Noa en  zus Imke bij zich.

Zo leuk om elkaar weer te zien!! Imke en Yola zijn qua karakter erg verschillend volgens mij. Imke is veel rustiger. Maar ze hebben gespeeld en gespeeld!!!! Heerlijk. En wat lijken onze Bo en Noa (moeder van Yola ) veel op elkaar!! Tuurlijk hadden we al Noa al wel gezien, maar als je ze bij elkaar ziet. Zo leuk!


En de kleintjes maar spelen, spelen en spelen. GEWELDIG. Yola heeft een iets ander gezicht als Imke en iets kleinere oren. Maar veel verschil zit er niet in. Volgens mij zitten Wendie en ik qua opvoeden redelijk op één lijn. We weten beide goed wat we willen en kennen ook onze zwakke punten. Dat is een goed iets. Als je je zwakke punten niet kent dan kom je nergens volgens mij.

Toen ze hier de koffie en thee op hadden,  zijn ze richting Gronau gereden om vader Aiden op te zoeken.
Ook daar heb ik een foto van gekregen.
hieronder Vader Aiden
en vader en moeder samen 
Wat een mooie dieren he? Ik vind het echt geweldig.
 Hieronder nog een paar foto's van Imk en Yola


hier zitten de dames te wachten op een snoepje van mij.



en  hier eentje van Imke en Nadie (bergambacht) Ook een zusje.


Als ik dit zo allemaal zie dan twijfel ik. Wil ik ook fokken met Yola? Het is wel ontzettend leuk. Maar ja, als ik ga fokken dan wil ik het goed doen. Dus incl. alle dure onderzoeken, en alles wat er bij hoort. Is me dat allemaal waard? Of ben ik verstandig en laat ik Yola steriliseren rond haar 1e verjaardag?
Ik weet het allemaal nog niet. Ik mag en kan nog even nadenken gelukkig.
Ik wil in elk geval naar de Reünie die Wendie wil organiseren ergens in Juni. Lijkt me echt leuk. Vader Aiden wil dan ook komen. Dan heb je daar een stuk of 10 zwarte labjes bij elkaar. FEEST.


tot blogs


vrijdag 21 januari 2011

opvoedingsperikelen en dierenartsadviezen

Zo
Vrijdag met "mien Hundjen"  (zoals ze hier liefkozend genoemd wordt) weer naar de dierenarts geweest.
Ze moest haar 12 weken prik halen. We hebben veel info gekregen!
Als we haar laten steriliseren, graag direct na haar eerste loopsheid. De kans op zogenaamde "melktumoren" word dan met 70 % verkleind. Als je wacht tot ongeveer 3 jaar zit er nauwelijks nog verschil. Maar ja, willen we dat? Of willen we over een jaar of 2 een nestje bij haar??
Ik weet het nog niet. Gevoel en verstand spreken elkaar hardop tegen.
Ik heb gevraagd hoelang ze puppybrokken moet eten.  Volgens mijn dierenarts 1 jaar. Daarna moet ik toch terugkomen voor een prik en dan kijken we of ze uitgegroeid is. Is ze dat? Dan mag ze op een gewone brok.
En wat voor een puppybrok? Zowiezo eentje voor GROTE honden. Dus geen standaard puppybrok. Want als ze dat krijgt, groeit ze te hard en heb je een veel grotere kans op gewrichtsproblemen.
Voorlopig krijgt ze in elk geval nog Royal Canin. Ik heb nog een kilo of 10 in huis, daarna kijk ik wel verder.
Yola werd ook onderzocht, tenminste, dat was de bedoeling. Maar Yola wil niet dat er naar haar tanden gekeken wordt, ze wil niet vastgehouden worden door de assistente. Ze wil vrij zijn. Spelen, onderzoeken, nieuwsgierig zijn.  Volgens de dierenarts zijn de meeste labradors erg gewillig, een soort grote schoothond. Yola niet in elk geval!! Die heeft gewoon ECHT een eigen wil. En daar moeten we goed rekening mee houden. Wij moeten als mensen wel baas blijven natuurlijk. Ze leert snel. Als bij ons de wekker gaat, dan weet ze dat er met een minuut of 10 iemand de kamer binnenkomt. En dat moet snel gebeuren, anders begint ze te huilen. (grrrr ROTHOND). Maar we laten haar gewoon lekker huilen. WIJ bepalen wanneer we uit bed gaan. ( zeker als ze om half 6 als iets hoorde boven).
Maar ze is slim genoeg om muisstil te zijn als er iemand de kamer binnenkomt. Want als ze huilt, wordt ze niet uit de bench gehaald. (slim diertje, ik zei het toch)
Dus nu gaan we langzaam 's morgens meer lawaai in de slaapkamer maken ( neehee, NIET doordenken) en dan moet ze maar huilen. Ook halen we haar niet metteen uit de bench, maar laten haar steeds iets langer zitten.
Ze is, echt waar, zo'n andere hond als onze andere Labrador! Een wereld van verschil. Maar dat was ook mijn bedoeling. Ik ben ontzettend gek met Bo, maar ik wou graag een hond met meer 'pit". Tja, en dan heb je inderdaad Yola

Wat mij op dit moment opvalt, is dat Bo en Yola op een andere manier samen spelen dan tot een week geleden.  Toen Yola (nog) kleiner was, speelde Yola en liet Bo alles maar gebeuren.
Yola beet in haar oren, kin, hals, staart. Of samen trekken aan een floss touw.
Maar sinds een week wordt er "echt" gespeeld. Hoog tegenelkaar op staan. Beide honden "bijten" en grommen. Op een leuke en speelse manier natuurlijk. Soms gaat het even mis en hoor je een hoge jank. Het spel wordt direct stopgezet en even snel weer hervat als blijkt dat het niet ernstig is. Geweldig mooi om te zien. Alleen al om die reden, zou je een pup bij een volwassen hond plaatsen.

Onderstaande foto's zijn afgelopen zondag in het Dortherbos gemaakt. Daar hebben we een korte wandeling gemaakt. Yola heeft genoten!!! Imke en ik trouwens ook.

tot blogs





En tja, Gait en Yola liggen ook nog steeds regelmatig samen voor de kachel

donderdag 13 januari 2011

Wat wil ik Yola allemaal leren?

Op dit moment zijn we erg bezig met wat Yola allemaal moet kennen.
Tuurlijk moet ze weten waar ze mag plassen en poepen. Maar ze moet weten dat Ik Roedelleider ben. Ik bepaal wanneer en waar ze mag eten.
Komen op commando.

Zitten op commando (en gebarentaal)
Liggen op commando (en gebarentaal)
vooruit lopen op commando (en gebarentaal)
Af op commando
Niet springen
Goed weten wat NEE is
Geen eten aanpakken uit mijn linkerhand, wel  uit mijn rechter
Luisteren naar de bel die bij de achterdeur hangt
Netjes (aan de riem) naast mij lopen
Het erf NIET af zonder mijn toestemming.
Goed aporteren


Imke wil haar leren om kusjes te geven. ;)

hele waslijst. Waarom ik dit allemaal opschrijf? Zodat ik het mezelf kan blijven herinneren.
Wil ik haar nog meer leren? Ik weet het nog niet.
Het is best veel als ik het zo opschrijf. Maar ze kan ook al veel.
Maar omdat tekst alleen zo saai is, ook nog een paar mooie foto's van Yola











Wandelen.............

Ik wandel veel te weinig met Yola. Tja, ik kan wel een stuk met haar lopen, maar dan moet ik hetzelfde stuk weer terug. Het korste rondje (half verhard, half zand) is 2 1/2 kilometer. En daar loop je zo een half uur over.
Maar sinds kort doe ik dit met enige regelmaat (1x per dag maar) en ze geniet. Er is zoveel te ruiken en te zien!
Op het achterste stukje mag ze los. HEERLIJK.
en vaak tijdens het lopen zien we nog wel buurhondjes. Dan speelt ze even met Doris, of Sandy. Kyra zijn we nog niet tegengekomen, maar dat zal ook wel gezellig zijn.
Ik moet ook meer met haar in het dorp lopen. Hier rijden bijna geen auto's en dat moet ze allemaal wel wennen natuurlijk.








vrijdag 7 januari 2011

Yola op de markt

Donderdag morgen is Yola, samen mijn mijn moeder en mij, meegeweest naar de markt in Colmschate.
FEEST. Wat veel mensen, wat veel luchtjes, wat veel aandacht. Ze vond het erg leuk naar mijn idee.
Colmschate heeft niet zo'n grote markt, maar dit was precies goed voor haar. Hoevaak ik wel niet gehoord heb: "ooo wat een schatje'' . Maar ja, dat is ze natuurlijk ook.
We hebben bij de "dierenkraam" lekkere runderoren gekocht voor haar, en ook even bij de dierenwinkel geweest natuurlijk. Ik had nog een bon liggen van 50% korting op Royal Canin 3 kilo.
Dat zijn natuurlijk leuke bonnen.Want wat is dat puppyvoer duur zeg!. We weten nu hoe ze 'op gewicht moet blijven'. We vonden haar in het begin van de week iets te schrander. Dan hoef je echt maar 2 dagen een heel klein handje voer extra te geven of ze is perfect. Als je dat 3 dagen doet wordt ze te dik.
Je mag bij een jonge hond de ribben NIET zien, maar wel goed voelen. En als een labrador te dik is, dan hebben die gewrichten zoveel te lijden en krijgen ze eerder elboog en heup problemen. En dat wil ik natuurlijk beslist niet..
ongelukjes gebeuren bijna niet meer binnen. Ze geeft redelijk goed aan als ze naar buiten moet. Maar dat mag ook een keer met 10 weken.
En tuurlijk gaat het wel eens mis, maar dat is meestal onze eigen schuld.
Yola zou gisteren ook een speelafspraak hebben, maar helaas. De baas was ziek geworden. Ik hoop dat die afpraak snel doorgaat.
Alleen 's morgens vinden we Yola niet altijd even leuk.
Gait gaat er (om de week) om 6 uur uit. Hij gaat dan met Yola naar buiten en geeft haar voer.
Maar Yola wil er, sinds afgelopen maandag, ineens al om 5.30 uit.
En wij slapen boven haar......
Wat huilen en wat janken. Misschien komt dat ook wel dat sinds zondag Bo weer in haar eigen kennel slaapt, en ze die niet meer ruikt, ziet of hoort.
Yola wil 's avonds graag met Bo de kennel in, maar dat mag nog niet. We zijn bang dat ze met  haar kop vast komt te zitten tussen de spijlen en het is nog niets te warm 's nachts.
En daarbij komt ook nog dat ze maar moet wennen dat ze alleen in de bench slaapt.
Ik hoop dat het snel beter wordt. Volgende week heeft Gait avonddienst en dan kom ik niet voor 7 uur beneden. OOK NIET ALS ZE JANKT.
ben je mal, ik ga dat gedrag niet belonen.

tot slot nog een vraagje.
Ik zoek nog 2 streepjescode's van Royal Canin Labrador pup voer zakken van 3 kilo.
Nog 2 code's en ik krijg een gratis zak. Heeft iemand die toevallig????Ik wil je die postzegel wel betalen.

tot blogs

maandag 3 januari 2011

update opvoeding Yola

Wij wensen iedereen een mooi en gezellig 2011.

Wij hebben een gezellige week achter de rug.
Yola doet het nog steeds geweldig goed. (had je iets ander verwacht?) Ze leert nog steeds supersnel.
Ik leer haar dat ze niets uit mijn linkerhand mag pakken, wel uit rechts. En dat heeft mevrouw supersnel in de gaten.
We hebben een grote bel bij de achterdeur. Ik leer mijn (oppas)honden en mij kinderen dat als ik bel dan moeten ze komen. Yola had het binnen 4x in de gaten. Dan is ze achter in de wei en ik bel............ Nog nooit een pup zo hard zien lopen. GEWELDIG. filmpje komt nog wel.

Oudejaarsdag geoefend met vuurwerk. Dat vind ze alleen maar interesant. Ik moet haar aan de riem houden anders aporteert ze de rotjes.
We hebben haar ook meegenomen naar Carbidschieten. Dat was niet zo'n succes. Dat gaat ook loeihard en dat vond ze echt niet leuk. Maar dat mag ook. Dus Imke is snel weer met haar naar huis gelopen.
Nieuwjaarsdag is ze meegeweest naar de oma's en opa "nieuwjaarwinnen". Dat vindt ze allemaal leuk. De lift in de verzorginsflat van mijn schoonmoeder is geen enkel probleem. Evenals snuffelen bij mijn oma in haar huisje. Ze gedraagt zich dan uitstekend! Alleen heb ik wel geleerd haar niet te voeren vlak voordat ze de auto in gaat. Dan moet ze spugen. (over Imke heen). Maar dat was dus meer een foutje van mij dan van Yola zelf. Er moet dus minstens 1 uur zitten tussen voeren en autorijden.
Aan de riem loopt ze redelijk goed. Het kan nog veel beter, maar we moeten meer oefenen. Maar ik ben in febr '10 gevallen met gladheid en toen mijn pols naar gebroken. Ik ben dus héél voorzichtig met gladheid en kom dan niet zo heel veel buiten. Maar daar komt verandering in.Yola moet goed leren lopen.
En aan de riem leer je ze nu eenmaal het meest.
Zindelijkheidstraining gaat ook goed. Meestal (nog niet altijd) loopt ze ineens naar de keukendeur en gaat netjes zitten. En dan moeten we snel zijn! Liefst een plasje in de sneeuw maar dat redt ze niet altijd. Ze moet een klein stukje lopen tot aan het weiland en dat redt ze niet altijd. Maar ook dat komt goed. Ik ben al lang blij dat ze het aangeeft. Wat wel opvalt is, dat als ik weg ben, het regelmatig mis gaat. De rest van het gezin let er gewoon minder op. Terwijl ze allemaal zo gek met haar zijn.
Elke avond na het werk, gaat Gait even op de bank liggen pitten. Sinds 19 dec (de thuiskomdag van Yola) gaat hij op de grond liggen. Met Yola en vaak met Bo. Zo gezellig. Yola geniet er ook van. Ze kruipt stijf tegen Gait aan, lekker voor de kachel.
Er is me gevraagd of het nu makkelijker is met een hond erbij. Tja, daar heb ik nog even geen antwoord op. Ze spelen ontzettend leuk samen, dat voorop gesteld. En samen liggen ze in de bench te slapen (overdag soms). Als Yola groter is, dan moet ze leren dat het ook in de kennel buiten leuk is, dat is ook makkelijker met Bo erbij.
Maar aan de andere kant, als ik met haar wil trainen, zit Bo er ook vaak tussen. Zij weet ondertussen wel dat ik beloon met kaas, en dat vindt zij ook heerlijk.
Onze Bo is redelijk waaks, en dat zal Yola waarschijnlijk ook worden. Ik ben er wel mee bezig om haar dat te leren.
Zondag heeft Yola kennis gemaakt met de broers Paco en Bor (kruising appenzeller/mechelse herder)van 9 weken. 1 week jonger dus dan Yola.
Ze zijn van Henny en Katja (broertje van Gait met zijn vrouw) en haar ouders.
Donderdag staat er een speelafspraakje, het is goed voor de honden om te spelen met andere hondjes.

Tot slot nog een paar mooie foto's van onze waakhonden.